
Aile; yasal bağ, kan bağı veya duygusal bağ ile birbirine bağlı insanlardan oluşan en küçük toplum birimi olarak nitelendirilmektedir. Modern toplumlarda aile evlilik birliği şeklinde kurulmaktadır. Aile hukuku ise kişilerin aile çerçevesindeki ilişkilerini düzenleyen Medeni Hukuk alanıdır. Aile hukukuna dair düzenlemeler Türk Medeni Kanunu'muzun ikinci kitabında düzenlenmiş olmakla kadın erkek eşitliği benimsenmiş ve hukuk sisteminde aile, devleti ilgilendiren sosyal bir kurum olarak belirlenmiştir.
Uygulamada aile hukuku denildiğinde boşanma konusu gündeme gelse de nişanlanma, evlenme, mal rejimi, aile konutu, soybağı, evlat edinme, nafaka, velâlet, kayyımlık, kadın ve çocuk hakları gibi konular başlı başına ayrı inceleme alanı oluştursa da aile hukukunun içeriğini oluşturmaktadır.
Aile hukukundan kaynaklanan davalarda görevli mahkemeler Aile Mahkemeleri olmakla; Aile Mahkemeleri'nin bulunmadığı yerlerde Asliye Hukuk Mahkemeleri Aile Mahkemesi sıfatıyla davaları incelemektedir.
Boşanma Davaları
Evlilik birliğinin sonlandırılması için gerçekleşen hukuki işlem olarak adlandırılmaktadır. Taraflardan en az birisinin Türk Medeni Kanunu'nun 161 ve 166 arasında sayılan sebeplerle açtıkları davalara ise boşanma davası denilmektedir. Boşanma davaları anlaşmalı ve çekişmeli olmak üzere iki türlü olabilmektedir. Evlilikleri en az 1 yıl devam etmiş olan tarafların ortak anlaşma protokolü ile boşanmaya ve boşanmanın hüküm ve sonuçlarına dair düzenleyecekleri anlaşma metni ile boşanmanın gerçekleşmesi halinde anlaşmalı boşanma söz konusu olmaktadır. Taraflardan birinin boşanmayı istememesi durumunda diğer tarafında dava açması, anlaşma zemininin bulunamaması durumunda tarafların ayrı ayrı davalar açmaları durumlarında ise çekişmeli boşanma davası söz konusu olmaktadır. Yine boşanma konusunda Kanunumuz ikili bir ayrım yaparak boşanmanın genel veya özel sebepleri olabileceğine vurgu yapmıştır.
Kanunumuzda;
-Zina (TMK md. 161)
-Hayata Kast, Pek Kötü Onur Kırıcı Davranış (TMK md. 162)
-Suç İşleme ve Haysiyetsiz Yaşam Sürme (TMK md. 163)
-Terk (TMK md. 164)
-Akıl Hastalığı (TMK md. 165)
hususları özel boşanma nedeni olarak sayılmıştır. Bu nedenlerin her biri ayrı ayrı ispat koşuluna bağlı olmakla birlikte iddia eden tarafın elinde bulunduracağı ve vekili tarafından ortaya çıkarılacak deliller ile ispatı gerekmektedir.
Genel boşanma nedenleri ise Kanunumuzda ayrı ayrı sayılmamış olmakla TMK md.166 uyarınca; ortak hayatı sürdürmeleri kendilerinden beklenmeyecek derecede temelinden sarsılmış olursa, eşlerden her biri genel boşanma nedenlerine dayanarak boşanma davası açabilir şeklinde düzenleme ile genel boşanma nedeni belirlenmiştir. Şiddetli geçimsizlik, karakter uyuşmazlığı nedeniyle sürekli tartışma, hakaret, şiddet, güven sarsıcı davranışlar, evlilik yükümlülüklerini yerine getirmeme gibi sınırsız sayıda bir çok neden genel boşanma nedeni olabilmektedir.